آشنایی با فلزیاب های تصویری

آشنایی با فلزیاب های تصویری بپردازیم .

اساس کارکرد فلزیاب های تصویری مگنومتر بر پایه ی

امواج EMSR (مخفف Electro Magnetic Signature Reading به

معنی خواندن سیگنال های الکترومغناطیسی (مگنومتر) ) است.

امواج EMSR علاوه بر یافتن فلزات و اشیای فلزی،

می توانند حفره ها، تونل ها و اتاق های مدفون را شناسایی کنند.

اسکنرهای تصویری وسیله ای بسیار کارآمد هستند

که به کمک آنها می توان از زمین نقشه های سه بعدی تهیه کرد و هدف را کاوش کرد.

آشنایی با سیستم های فلزیاب مگنومتر

سیستم های مگنومتر، سیستم هایی هستند بر پایه ی

سنجش میدان مغناطیسی طراحی شده اند تا بتوانند

با ارسال امواج توسط سنسورها به زمین و دریافت آنها،

نقشه ای از زمین ارائه دهند و کاوشگران با تحلیل داده ها به وجود فلزات،

تونل، حفره و غیره پی ببرند. شایعات زیادی در بازار امروزه وجود دارد

مبنی بر اینکه سیستم های مگنومتر توانایی سنس فلز را ندارند؛

البته چنین نیست. این حرف ها با تکیه بر علم فیزیک

کاملاً غیرمنطقی است؛ برای اثبات اینکه آیا یک مگنومتر می تواند

فلز سنس کند یا نه، کلیپ هایی تهیه شده است که این ادعا را رد می کند.

سیستم های مگنومتر معمولاً از سنسورها و درایور ها تشکیل می شوند

که همگی در کنار هم یک اسکنر را می سازند.

در اینجا درباره سوپر سنسور ها و درایورها توضیح می دهیم

که نقطه قوت یک اسکنر محسوب می شوند.

سوپر سنسورها

سوپرسنسورها به صورت عمود یا با تلفیق چند سنسور

به موازات همدیگر شکل می گیرند.

هر چقدر دقت و ظرافت سوپرسنسورها بیشتر باشد،

قدرت عمق زنی و عکس العمل اسکنر بیشتر خواهد بود.

عمق زنی سوپرسنسورها با فاصله سنسورها از هم رابطه مستقیم دارند.

هر چقدر سنسورها از هم دور باشند، در پراب عمق زنی بیشتری خواهد داشت.

به دو سنسور که به صورت عمود در یک پراب عمودی قرار می گیرند،

یک سوپر سنسور می گویند.

سوپرسنسورها در نفوذ در خاک نقش بسزایی را ایفا می کنند.

فرق به کار رفتن دو سنسور یا بیشتر در سوپرسنسورها

فقط در کیفیت تصویر است، نه در عمق دهی بیشتر.

به دیسک های عمود که تک سنسور دارند نمی توان سوپرسنسور گفت.